در نماز، باید «طهارت» داشت و پاک بود. هم لباس و بدن را از آلودگیها پاک ساخت و هم به نحوی که در کتابهای احکام بیان شده، وضو گرفت.
وضو، اذن ورود به نماز و زمینه روحی برای پرداختن به این عبادت است و بدون آن، نماز باطل است.(22)
وضو جزء ایمان است، نورانیّت دل و توجّه معنوی میآورد و به فرموده امام رضا علیه السلام آنکه در مقابل پروردگار به عبادت میایستد، باید از آلودگیها پاک باشد، از سستی و بیحالی و کسل بودن دور باشد و با وضو، دل را برای ایستادن در مقابل خدای توانا پاک و آماده سازد.(23)
با وضو بودن در هر حال، خوب است. حتّی خوابیدن با وضو، ثواب عبادت شبانه دارد و برای بسیاری از کارهای عبادی نیز، مثل دعا، زیارت، قرائت قرآن و مطالعه دستور دادهاند که وضو داشته باشیم و بدون وضو به آیات قرآن و نام خدا و پیامبر و امامان دست نزنیم.
البتّه غیر از پاکی ظاهریِ لباس و بدن و داشتن وضو، دل هم باید از نفاق و حسد و کینه پاک باشد و اندام و اعضا هم از جرائم و گناهان دیگر دور باشد.
راستی! ... اگر لباس و بدن پاک باشد، ولی روح، ناپاک، این نوعی نفاق نیست؟ پس باید هم در طهارت جسمی و ظاهری، و هم در پاکی درونی و قلبی کوشید، تا حضور در برابر اللَّه، با ادب بیشتری باشد.
برای کسانی که «جُنب» باشند، «غُسل» واجب است، که به صورتِ خاصّی تمام بدن شسته میشود. و در صورت نبودن آب، یا ضرر داشتن آن، یا نداشتن فرصت برای وضو و غسل، باید «تیمّم» کرد.(24)
نمازگزار، باید بدن خود را بپوشاند. و بهتر است که انسان لباسی تمیز، سفید، معطّر برای نماز انتخاب کند، چرا که به دیدار خدا میرود. شرط ادب، استفاده از بهترین لباسهاست.
لباس و مکان نمازگزار باید «مباح» باشد، یعن از مال مردم نباشد. نمازگزار، باید رو به کعبه و قبله مسلمین بایستد، گرچه خدا در مکان خاصّی نیست، همه جا هست و در همه جا ناظر ماست، امّا رو کردن به کعبه مقدس و حرم الهی، یادآور توحید ابراهیمی و سنّتهای یکتاپرستانه و خلوص آن پدر و پسری است که کعبه را بنا نهادند.
قبله، جهتگیری توحیدی مسلمانان را نشان میدهد. نه تنها در نماز، بلکه در دعا، قربانی، نشستن، خوردن و خوابیدن، دفن کردن مردگان و ... باید قبله مراعات شود.
این درسی است که توجّه ما را در سراسر زندگی به خانه خدا، خانه محبوب و سرور و مولایمان معطوف میکند و میان صفوف مسلمانان، وحدت و نظم پدید میآورد.
22) وسائل الشیعه، ج 1 ص 256.
23) وسائل، ج 1 ص 257 .
24) کیفیّت وضو و غسل و تیمّم را در رسالههای عملیه مطالعه کنید.
به نام رب جلیل
سلام
دیگه سیزده رسید. روزی نیکو
روز طبیعت
همون سیزده به در خودمون
دوستی با طبیعت رو فراموش نکنیم.
به نام رب جلیل
سلام بر شما
و امروز سالروز صلح سرخ حسنی علیه السلام است.
اما چگونه این صلح نجات آفرین رقم خورد؟
پس از شهادت امام علی(ع) شیعیان کوفه با امام حسن مجتبی علیه السلام
پسر ارشد آن حضرت بیعت کرده و او را به خلافت برگزیدند.
امام، لشگری دوازده هزار نفری به رهبری قیس بن سعد به جنگ معاویه
فرستاد و خود روانهی مداین شد.
هنوز بین سپاه امام و معاویه جنگی روی نداده بود که شایعهی کشته شدن
قیس بن سعد، شیرازهی سپاه حضرت را از هم گسیخت.
در این میان، جمعی حتی سراپردهی امام را نیز غارت کرده و یکی
از آنان خنجری بر ران حضرت وارد نمود.
با این وضع، مسلّم شد که با چنین مردمی به جنگ معاویه و لشکر منظم او
رفتن صلاح نیست.
بدین ترتیب، امام حسن با معاویه وارد مکاتبه و مذاکره شد و قرار بر این تعلق گرفت
که امام از خلافت کنارهگیری کند به شرط این که معاویه پس
از خود، فرزندانش را به خلافت معین نکند، از امام علی(ع) به زشتی یاد ننماید و... .
امام حسن(ع) علیرغم میل باطنی، این صلح را پذیرفت و پس
از پنج ماه و نیم، از خلافت کناره گرفت و با اهل بیت خود عازم مدینه شد.
اما این اقدام ارجمند کیان اسلام را نجات داد... .
به نام رب جلیل
سلام بر شما
و این اولین یادداشت من در سال جدید است.
سالی که تا کنون و در این چند روز کم حادثه نداشته است:
برخی شخصی
برخی کشوری
و گروهی بین المللی و البته سرنوشت ساز.
امید آنکه تحولات آینده
به گونه ای پیش برود که به نفع ظهور باشد.
آمین
به نام خدای متعال و متحول کننده
سلام بر شما
این روزها ی آخر مناسبتهای مختلفی داشت و دارد
از میلاد امام عسکری علیه السلام تا شهادت حضرت معصومه علیها السلام
که البته ظاهرا به روایتی بود و خیلی هم از سوی رسانه ها گرامی داشته نشد
و امروز نیز روز پروین است
و البته سالگرد جنایت حلبچه
جنایتی شیمیایی
جنایتی که اکنون نیز خیلی ها مرتکب می شوند
از لیبی گرفته تا بحرین و یمن و اردن و ...
اینجاست که یاد ظهور،دلها را زنده می کند...
به نام رب جلیل
سلام بر شما
و امروز به روایتی سالروز رحلت حضرت معصومه علیها السلام است.
بانوی ارجمندی که ایران به داشتنش مفتخر است.