بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

امیرالمؤ منین علی - علیه السلام فرمودند:
هنگامی که زنی نظر یکی از شما را جلب کرد باید به همسر خود روی آورد و بداند که زنان همه از یک مقوله اند.
او باید شیطان را بر دل خود مسلط نسازد و اگر همسر ندارد، دو رکعت نماز بخواند و سپس به حمد الهی و صلوات بر محمد و آل او بپردازد، و از خدا بخواهد تا بارحمت و فضل خود، وی را استغنای باطنی ببخشد و گره از کارش باز کند. ⁽⁸¹⁾

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

برای برآورده شدن حاجات و ادای دین و رسیدن به مطالب ختم صلوات مجرب است که چهارنوع آن ذکر می شود .

نوع اول ؛ آن است که اگر کسی حاجتی داشته باشد به دل می گذارند یا به زبان می گوید: که چنان حاجتم تا فلان مدت برآورده شود، چهارده هزار صلوات بفرستیم و هر هزاری برای یکی از ائمه - علیه السلام - هدیه باشد و چنان چه حاجت برآورده شد وفا کند.
نوع دوم ؛ روزی هزاربار صلوات بفرستد و هر هزارتا را برای یکی از ائمه - علیه السلام - هدیه کند دربین یا در پایان حاجت روا شود.
نوع سوم ؛ روزی هزاربار صلوات بفرستد، تا دوماه پی در پی چون ماه تمام شود آن مطلب ان شاءالله برآورده شود.
نوع چهارم : برای قضای حاجت و ادای دین مجرب است ، از شب جمعه شروع کند تا دو هفته و در هر شب ، نصف شب بخواند.
شب اول غسل کند و سایر شب ها ضروری نیست . شب جمعه ؛ اللهم صل علی محمد و آل محمد، هزاربار.
شب شنبه ؛ اللهم صل علی امیرالمؤ منین .
شب یکشنبه ؛ اللهم صل علی فاطمه الزهراء.
شب دوشنبه ؛ اللهم صل علی الحسن .
شب سه شنبه ؛ اللهم صل علی الحسین .
شب چهارشنبه ؛ اللهم صل علی علی بن الحسین .
شب پنج شنبه ؛ اللهم صل علی محمد بن علی .
شب جمعه ؛ اللهم صل علی جعفر بن محمد.
شب شنبه ؛ اللهم صل علی موسی بن جعفر.
شب یکشنبه ؛ اللهم صل علی علی بن موسی .
شب دوشنبه ؛ اللهم صل علی محمد بن علی .
شب سه شنبه ؛ اللهم صل علی علی بن محمد.
شب چهارشنبه ؛ اللهم صل علی حسن بن علی .
شب پنج شنبه ؛ اللهم صل علی حجة بن الحسن .
شب جمعه سوم ؛ اللهم صل علی العباس الشهید.
ان شاءالله برآورده می شود و هرشب باید هزاربار این صلوات را بگوید.

باسم الله النور

در انتهای دو آیه 142 سوره مبارکه انعام و 208 سوره مبارکه بقره توصیه ای به ما درمورد پیروی نکردن از گام های شیطان شده است کلمه «خطوات» جمع خطوة (گام) است، و «خطوات شیطان» عبارت است از اموری که نسبتش به غرض ‍شیطان نسبت گام هایی است که یک رونده بسوی مقصد خود برمی دارد. «خطوات شیطان» تنها آن گام های از شیطان است، که در طریقه و روش پیروی شود. و اگر فرض کنیم که این پیروی کننده مؤمن باشد که طریقه او همان طریقه ایمان است، لاجرم طریقه چنین مؤمنین طریقه شیطانی در ایمان است.

گاهی از اوقات در قرآن کریم طی بیان داستان یا حادثه ای قاعده ای برای فرد یا قوم خاصی مطرح می شود. سپس این قاعده ی جزئی با به کار بردن عباراتی به حالت کلی تبدیل می شود و در آن مورد قاعده سازی می شود. به این معنی که دیگران هم با داشتن شرط یاد شده می توانند از ثمرات این اتفاق بهره ببرند. این سیر از قاعده جزئی به کلی عمدتا با واژه «و کذلک قضیه» صورت می گیرد. در داستان حضرت یونس و حضرت یوسف علیهماالسلام این نوع قاعده سازی انجام شده است

در قرآن کریم اشارات و دستورات زیادی به صدقه و بخشش شده است و جالب تر از آن صدقه در زمان تنگدستی ارزشمند تر است که در ادامه ملاحظه خواهید کرد

در ادامه دعای حضرت ابراهیم را ملاحظه خواهید کرد این دعا در سوره الشعرا آیات 69 تا 104 است

روایت نقل شده در مورد داستان آدم و حوا ، در قرآن حال و هوای خاصی دارد در داستان قرآن نقش ها  بر اساس جنسیت بردوش شخصیت ها گذارده نشده است و هیچ گونه امتیاز از پیش تعیین شده ای برای کسی  در نظر نگرفته اند . در حقیقت هرکسی نتیجه کردار خویش است . و به این اعتبار مسئول نیز هست . قرآن  داستان را اینگونه آغاز می کند : " و یا آدم اسکن انت و زوجک الجنة فکلا من حیث شئتما و لا تقربا هذهالشجرة فتکونا من الظلمین . "

" و ای آدم تو و همسرت در بهشت بیارامید و از هر جا (هر چه ) که خواستید بخورید و بیاشامید ولی به این درخت نزدیک نشوید و گرنه از ستمکاران خواهید بود ."

آیات زیر مر بوط به سوره بقره می باشد با دقت بخوانید و تفکر کنید.

گروهی از مردم کسانی هستند که می‏گویند: «به خدا و روز رستاخیز ایمان آورده‏ایم.» در حالی که ایمان ندارند. (8)

می‏خواهند خدا و مؤمنان را فریب دهند; در حالی که جز خودشان را فریب نمی‏دهند; (اما) نمی‏فهمند. (9)

در دلهای آنان یک نوع بیماری است; خداوند بر بیماری آنان افزوده; و به خاطر دروغهایی که میگفتند، عذاب دردناکی در انتظار آنهاست. (10)

و هنگامی که به آنان گفته شود: «در زمین فساد نکنید» می‏گویند: «ما فقط اصلاح‏کننده‏ایم س‏ذللّه! (11)

آگاه باشید! اینها همان مفسدانند; ولی نمی‏فهمند. (12)

و هنگامی که به آنان گفته شود: «همانند (سایر) مردم ایمان بیاورید!» می‏گویند: «آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟!» بدانید اینها همان ابلهانند ولی نمی‏دانند! (13)

و هنگامی که افراد باایمان را ملاقات می‏کنند، و می‏گویند: «ما ایمان آورده‏ایم!» (ولی) هنگامی که با شیطانهای خود خلوت می‏کنند، می‏گویند: «ما با شمائیم! ما فقط (آنها را) مسخره می‏کنیم!» (14)

خداوند آنان را استهزا می‏کند; و آنها را در طغیانشان نگه می‏دارد، تا سرگردان شوند. (15)

آنان کسانی هستند که «هدایت‏» را به «گمراهی‏» فروخته‏اند; و (این) تجارت آنها سودی نداده; و هدایت نیافته‏اند. (16)

آنان ( منافقان) همانند کسی هستند که آتشی افروخته (تا در بیابان تاریک، راه خود را پیدا کند)، ولی هنگامی که آتش اطراف او را روشن ساخت، خداوند (طوفانی می‏فرستد و) آن را خاموش می‏کند; و در تاریکیهای وحشتناکی که چشم کار نمی‏کند، آنها را رها می‏سازد. (17)

آنها کران، گنگها و کورانند; لذا (از راه خطا) بازنمی‏گردند! (18)

یا همچون بارانی از آسمان، که در شب تاریک همراه با رعد و برق و صاعقه (بر سر رهگذران) ببارد. آنها از ترس مرگ، انگشتانشان را در گوشهای خود می‏گذارند; تا صدای صاعقه را نشنوند. و خداوند به کافران احاطه دارد (و در قبضه قدرت او هستند). (19)

(روشنائی خیره کننده) برق، نزدیک است چشمانشان را برباید. هر زمان که (برق جستن می‏کند، و صفحه بیابان را) برای آنها روشن می‏سازد، (چند گامی) در پرتو آن راه می‏روند; و چون خاموش می‏شود، توقف می‏کنند. و اگر خدا بخواهد، گوش و چشم آنها را از بین می‏برد; چرا که خداوند بر هر چیز تواناست. (20)