بهای سخنوران و وعّاظ دروغگو را قیچی می‌کنند

پیغمبر اکرم(ص) هنگامی که به فرمان خداوند به آسمانها عروج کرد و به معراج رفت، در این سیر و سفر آسمانی با وقایع و صحنه‌های بسیار دلخراشی برخورد نمود، از آن جمله می‌فرماید:
شبی که مرا به معراج بردند گروهی را دیدم که لبهای ایشان را با قیچی‌های آتشین می‌بریدند و ریزریز می‌کردند.
از ایشان سؤال کردم: شما کیستید که این طور شکنجه می‌شوید و عذاب می‌کشید؟
در پاسخ گفتند:‌ ما از کسانی هستیم که در دنیا مردم را به خیر و نیکی امر می‌کردیم، ولی خود به آن عمل نمی‌نمودیم،‌ و از طرف دیگر آنان را از ارتکاب شرّ و بدی باز می‌داشتیم، امّا خود مرتکب کارهای زشت و بد می‌شدیم.

یعنی گفتار و رفتارمان راست و درست نبود و به دروغ چیزهایی به مردم می گفتیم که خود به آن عمل نمی‌کردیم. به همین مضمون در حدیث معراجیه دیگری نقل شده است که رسول خدا(ص) فرمودند: در آن شبی که به معراج رفتم مردمی را دیدم که لبهایشان با قیچی‌های آتشین بریده می‌شد، و هر بار که لبهای ایشان را می‌بریدند دوباره لب دیگری به جای آن می‌روئید، و این عذاب و شکنجه را همچنان تکرار می‌کردند.
من با مشاهده این صحنه از جبرئیل پرسیدم: اینها چه کسانی هستند؟ جبرئیل گفت: اینها گویندگان و سخنوران و خطیبان امت تو هستند، آن کسانی که به آنچه خود می‌گفتند، عمل نمی‌کردند.

کسی را که ناراستی گشت کار                                                                              کجا روز محشر شود رستگار
کسی را که گردد زبان دروغ                                                                                   چراغ دلش را نباشد فروغ