پناه عالمى، درگاه زهراست
 بشر حیران، ز قدر و جاه زهراست
صراط او، صراط المستقیم است
 که راه رستگارى، راه زهراست

تمام نور خورشید نبوّت
نمایان از جمال ماه زهراست
على در شاهراه عشق و توحید
هماره همدم و همراه زهراست
شرف، این بس امیرالمؤمنین را
 که مهرش در دل آگاه زهراست
به هرجا، شمع دانش، مى دهد نور
 ز نور علم دانشگاه زهراست
ز سوز گفته «عجل وفاتى»
 نمایان غصّه جانکاه زهراست
ز جور ظالمان، اظهار نفرت
 به صبح و شام، اشک و آه زهراست
اگر مخفى بُود، قبرش عجب نیست
که رمز نام «سرّ اللّه» زهراست
صداى شیون از هر سو بلند است
 که ختم عمر بس کوتاه زهراست
بیایید اى گُنهکاران، بگرییم
 جلاى دل، غم دلخواه زهراس
 (حسانا) مى کشد این غم على را
 که او خانه، قربانگاه زهراست