اسم مبارک "الله" چهار حرف است هرگاه همزه را انداختی می ماند "لِله" که اشاره است به "ولله کل شی" یعنی همه چیز از اوست و اگر لام را انداختی و الف را گذاردی "اله" می شود که اشاره دارد به "و هو اله کل شی" هر چیزی به او موجود است و اگر لام و الف را انداختی "لهُ" می شود، "و له کل شی" بازگشت هر چیزی به سوی اوست. و اگر لام از کلمه "لهُ" انداخته شود، "هُ" باقی می ماند "هو" لفظی است که دلالت دارد بر سرچشمه عزت حضرت احدیت و لفظ "هو" مرکب است از دو حرف "هاء" و "واو". لفظ هاء، اصل است نسبت به واو، چون واو از اشباع ضمه هاء پیدا شده، پس در واقع "هو" یک حرف است و دلالت دارد بر وحدت حضرت احدیت.
